Woonoverlast eerder en minder ingrijpend aanpakken
In een artikel in Secondant (maart 2013) bepleit ik een meer oplossingsgerichte aanpak van woonoverlast door de lokale overheid en woningverhuurders. Veel instrumenten zijn nu gericht op het verlies van de woning door de overlastveroorzaker. Huisuitzetting is vaak niet effectief bij de bestrijding van woonoverlast en de onderliggende problemen zoals psychische problemen, verslaving of armoede. De huidige instrumentenkoffer van de lokale overheid en woningcorporaties moet worden aangevuld met andere bevoegdheden
In het artikel betoog ik dat het mogelijk zou moeten worden om minder ingrijpend én eerder in te kunnen grijpen. Deze uitbreiding werkt positief uit voor de slachtoffers en de veroorzaker van de overlast. De buren zien dat instanties eerder optreden tegen overlast en hun klachten serieus nemen. De overlastveroorzaker wordt niet geconfronteerd met het definitief verlies van zijn woning. Er kan worden gewerkt aan een oplossing voor de onderliggende oorzaken van de woonoverlast. Door een vroegtijdige signalering van problemen en een snelle aanpak, krijgt de overlast geen kans om de harmonie in de buurt blijvend te verstoren.